Maandag, 31 december 2018.
Een enorme zwel was het gevolg.
 |
| Aan de open steiger in Øye |
De familie Jan en Margrete Pedersen- Fivelstad, die in Øye een grote boerderij hebben, nodigden ons uit voor een traditioneel Noors diner op oudejaarsavond.
Op het menu staan Ribben van Schapenvlees, aardappels en een soort pap van zoete aardappels, wortels en room.
Het nagerecht was een door Oma gemaakt warme fruitsalade met room. Tegelijkertijd werd de koffie geserveerd met een 7 tal verschillende koekjes.
We zaten met Jan en Margrete en hun kinderen Bernhard en Andrea en Oma van 87 jaar.
De laatste kon smakelijk vertellen van Koningin Wilhelmina en Prins Hendrik, hoe zij elk jaar naar het Union hotel in Øye kwamen om daar vakantie te vieren.
 |
| Jan leest de vragen in het Engels voor |
Wilhelmina had veel interesse in de nertsfokkerij die zij ook in Nederland wilde en ze vergaapte zich aan het buitentoilet.
Het eten smaakte goed al is schapenvlees erg zwaar en de stemming zat er meteen al in.
Om 22.00 uur ’s avonds gingen we naar het kleine huisje aan de haven en daar komen een aantal dorpelingen bij elkaar om oudejaar te vieren.
Een groot vuur hield het warm en de verlichting bestond uit een groot aantal kaarsen.
We zaten op rendiervellen, die heerlijk warm aanvoelden.
Wat we opnieuw zagen is dat Noren op deze avonden een eenvoudig vermaak hebben.
Iemand had een quiz gemaakt met 25 vragen over belangrijke gebeurtenissen over het hele jaar.
Iedereen deed mee en om ons niet buiten te sluiten werden de vragen gesteld in het Engels.
Je neem op zo’n avond vooral je eigen drankje mee en een beetje meer, zodat er genoeg is voor iedereen.
Margriet had een grote schaal oliebollen en appelflappen gemaakt, die smakelijk werden verorberd.
Om 24.00 uur precies wensten we elkaar een gelukkig Nieuwjaar en werd het vuurwerk ontstoken.We hebben zelden zo'n eenvoudige, uiterst gezellige Oudejaarsavond meegemaakt.
Alsof we al jaren in dit dorpje woonden.
Om 04.00 werden we wakker, doordat de boot echt onbehoorlijk begin te stampen aan de steiger.
Alles kraakt en de boot rukt hard aan zijn landvasten.
We namen poolshoogte, maar gelukkig werden we van de steiger af geblazen, direct gevaar was er niet, maar het voelde wel angstaanjagend.
We liggen aan het eind van het fjord aan een onbeschermde steiger.
 |
| Rechts Margrete |
Dit konden we niet volhouden en de weersverwachtingen gaven aan dat het de hele dag zou duren.
Daarop besloten we om laat in de ochtend te gaan varen richting Sæbø, waar een beschutte haven is.
Om 14,00 uur lagen we weer afgemeerd. Ditmaal zonder noemenswaardige golven, maar wel met een windkracht van 8 Bft
Het was jammer, dat we geen persoonlijk afscheid konden nemen van de familie maar blij dat we nu in een beschutte haven liggen.
Morgen is het hopelijk wat rustiger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten