Terugtocht van Tananger naar Stavoren Nederland

Donderdag 1 augustus 2019, 14ºC, ZW2, zonnig weer.

Stavoren uitzicht vanuit de werf

Voor de 4e keer moeten we onze boot van Noorwegen naar Nederland varen.

Noorwegen geeft op aanvraag toestemming om gedurende twee jaar de boot in een aan hen bekende plaats af te meren zonder dat de eigenaars aan boord te hoeven zijn.

In ons geval betekent dat we zo'n vier maanden aan boord zijn in Noorwegen. De Kerstperiode, de maand Mei en in Juli en Augustus.
Soms vliegen we, maar we hebben de voorkeur voor de auto omdat dat mogelijkheden geeft om ook het achterland te bezoeken.
Ook gasten, die met de auto komen breiden de actieradius in Noorwegen uit.

Ook zij is nieuwsgierig

Deze reis was onze vriendin Hanneke aan boord. In korte tochten zijn we van Ålesund Nørvevika naar Tananger gevaren. Hanneke en ik met de boot en Margriet met de auto.
Aan het eind van de dag zijn we weer met zijn drieën op de boot.

Het plan was dit jaar om onze boot door een professionele schipper te laten overvaren.
Age Bandstra uit Stavoren was de schipper. In het kennismakingsgesprek wist hij nog niet welk maatje hij zou meenemen, waarop Margriet spontaan zei, ik kan eventueel ook wel mee?

Op Donderdag 1 augustus om 13.50 uur kwam hij met de KLM aan op Sola, het vliegveld van Stavanger.  Het was prachtig weer om te varen en het zou ook de komende dagen zo blijven.

Op de boot hebben we ruim de tijd genomen om alle technische zaken met elkaar door te nemen.
Elke boot en vooral de apparatuur is natuurlijk anders.
Maar we verstonden elkaar uitstekend.

Om 16.00 uur zei Age, "Wat doen we hier eigenlijk nog, we kunnen beter gaan varen"
Zo gezegd zo gedaan en Age en Margriet gooiden om 16.00 uur de trossen los en kozen het ruime sop.

Hanneke en ik vertrokken met de auto langs de kust van Zuid Noorwegen en probeerden de boot op zee te spotten. Dat viel nog niet mee, want op 5 mijl kun je zo'n kleine boot nauwelijks zien.

Ameland in zicht

Age en Margriet zetten meteen koers naar Thyboron in Denemarken.

Zonsopkomst op zee

We waren er niet helemaal van overtuigd of de boot in een keer naar Nederland zou kunnen varen gezien de hoeveelheid diesel aan boord.

Van Tananger naar Thyboron is zo'n 150 mijl varen. Met een snelheid van zo'n kleine 7 knopen betekent dat,  23 uur varen.
Onderweg hadden we geen GSM contact natuurlijk en we maakten ons een beetje ongerust toen dat de volgende dag zo rond 19.00 uur nog niet het geval was.
De telefoon van Age was uitgevallen en Margriet kreeg geen automatisch contact met de zendmast in Thyboron.
Om 21.30 uur kwam het verlossende bericht. Ze hadden in Thyboron met enige moeite diesel kunnen bunkeren en waren maar meteen doorgegaan richting West Terschelling.

Age had al gezegd dat hij van doorvaren hield, maar dit was wel erg voortvarend.
De afstand van Thyboron naar Terschelling is 230 mijl. Dus met 6,9 knopen is dat 34 uur varen.
Gelukkig is het nog steeds rustig weer. Alleen de laatste nacht werd de windkracht 5 Beaufort met vervelende golven.

Age heeft voornamelijk nachts gestuurd en Margriet de morgen daarna, zodat hij kon slapen.

Duidelijk een Sturier

Aankomst in Stavoren 14.30 uur

Meteen wordt duidelijk dat het mooie bed in de voorhut totaal ongeschikt is om te slapen tijdens de vaart. De bewegingen van het schip zijn daar het heftigst.
De volgende keer is het veel verstandiger om de middenhut te gebruiken. Die ligt in het draaipunt van de boot en beweegt veel minder.

Om 08.00 uur komen ze aan bij het Stortemelk bij Terschelling-Vlieland.
Opkomend tij en om 13.00 uur liggen ze voor de sluis van Kornwerderzand.

Ik was naar Stavoren gereden om ze te verwelkomen.


Om 14.30 uur komen ze in zicht.
Het is een prachtig gezicht de boot te zien aankomen.
De Sturier 400 OC ligt als een blok in het water en het silhouet van de boot al is van verre herkenbaar.
Het schip, maar ook vooral de bemanning, heeft zich uitstekend gehouden en dat is een compliment aan de werf.

Age bedankt voor je hulp !
Margriet is helemaal niet zeeziek geweest en heeft genoten van de tocht. Ze was lyrisch over het aanvaren van Ameland in de vroege morgen om 05.00 uur.
Mooie luchten en lichten van het eiland.
Het is een ervaring, die we zullen onthouden.

Weer veilig aan de steiger bij de werf Volharding in Stavoren

Mijn excuses voor de kwaliteit van de foto's op, deze reis. Ik heb een experiment gedaan om deze reis alleen een compactcamera mee te nemen en ook veel te fotograferen met de iPhone. 

  Het is me niet goed bevallen. De volgende keer gaat mijn spiegelreflex de Nikon D500 weer mee.

  De boot gaat meteen na de vakantie van de werf in onderhoud en krijgt ook nieuwe bekleding.

  Daarna in de hal. Het plan is om in mei van 2020 weer naar Noorwegen heb gaan.

Pauze voor de Blog

Woensdag, 31 juli 2019

We houden even een pauze voor onze blog.

We zijn druk bezig om de boot klaar te maken voor de overtocht naar Nederland.
Tijdens de reis hebben we slechte ontvangst, zodat een blog en foto's uploaden lastig is.

We maken een samenvatting op het eind.

Bedankt voor jullie belangstelling

Stavanger

Dinsdag, 30 juli 2019, 21ºC, ZW2, een regenachtige dag.

Vandaag valt er niet veel te melden.
Het regent hier nu en de temperatuur is weer op een aangename waarde van 21 graden.
We doen wat boodschappen hier en daar.
Morgen gaan we naar Tananger om de boot klaar te maken voor de overtocht.

Dit is ons uitzicht om 24.00 uur

Zo varen de Cruisschepen aan ons voorbij

Via Rennessoy door naar Stavanger

Maandag, 29 juli 2019, 24ºC, ZW 3, zonnig en later bewolkt, 14 Nm.

We hebben twee dagen met Alice de omgeving verkend.
Het was een gezellig weerzien met een vriendin waar we al zo lang contact mee hebben hier.

We varen naar Rennessoy waar Margriet de auto heeft geparkeerd.
Hij staat er nog en we tanken wat diesel bij.

Daarna varen wij door naar Stavanger. In de grote haven vlakbij de plek waar alle ferries aankomen vinden we een prachtige plaats.

Margriet komt een half uur later aan en heeft het oude klooster van Rennessoy bezocht.

Deze abdij van Utstein is het best bewaard gebleven middeleeuwse klooster van Noorwegen.Het is gevestigd op het eiland Mosterøy in de gemeente Rennessøy, district Rogaland.
De geschiedenis van Utstein gaat terug tot de Vikingtijd, toen het de residentie was van koning Hårfagre, die zich hier na de slag om de Hafrsfjord in 872 vestigde. De strategische ligging van Utstein op de westpunt van Mosterøy gaf de heersers controle over alle kustwateren in de streek.

Veel later, in de 12e eeuw, werd Utstein een klooster van de orde der Augustijnen. Maximaal 12 monniken leefden in de abdij, en zetten zich in voor de gezondheid en het welbevinden van de locale bevolking. Lang heeft de abdij niet bestaan, want na de zwarte dood in de 14e eeuw, en de reformatie in 1537 werd de abdij geplunderd en in brand gestoken en werden de monniken verjaagd. Later kwam de abdij in handen van Deense koningen en adellijke families uit Bergen en werd er een nieuwe vleugel bijgebouwd. Tegenwoordig is Utstein nog steeds in familiebezit, maar open voor het publiek. Na een grondige restauratie werd de abdij in 1965 door koning Olav V heropend. In het klooster worden rondleidingen gegeven en vinden bruiloften plaats

                                                                                                                                                      

Bezoek aan inland Lysefjord en Spahotel Hjelmeland

Zondag, 28 juli 2019, 27ºC, ZW2, zonnige dag in de avond een regenbui.


We gaan met de auto het binnenland van het Lysefjord verkennen.
Prachtige weggetjes met een nadeel als je het Lysefjord een beetje kunt zien moet je de hele weg weer terugrijden.
Daarna rijden we naar het Spahotel in Hjelmeland.
Een prachtig hotel met allerlei behandelingen en een sauna.

Wij gebruiken er de lunch.

Een oude school nu gebruikt als Cafe en Logies

Haugesund - Rennessoy - Kjølevik

Zaterdag, 27 juli 2019, 31ºC, ZW2-3, stralend zonnig drukkend weer, 39 Nm.

We vertrekken uit Haugesund richting Rennesoy.

In Rennesoy parkeert Margriet de auto en we pikken haar op om verder naar Kjølevik te varen.
Daar woont Alies, een vriendin van ons.

De ST131 aan de kade

Het is een mooie rustige tocht. Het is hier zo wijds en we zitten voorop met de afstandsbediening te sturen.
Het is warm en de vaarwind maakt het enigszins acceptabel .
Dit weer is ook voor Noorwegen uitzonderlijk.

We komen om 14.15 uur aan en installeren ons aan de kleine kade.
Al snel komt Alies ons verwelkomen.

Het kleine haventje van Kjølevik

Bergen - Fitjar - Haugesund

Vrijdag, 26 juli 2019, 28ºC, ZW3/4, stralende zonnige dag, 65 Nm.

De eilanden bij Fitjar

We vertrekken vandaag vroeg in de morgen om 08.00 uur.

De haven van Florvåg was weer heerlijk rustig en een goede uitgangsbasis om Bergen te bezoeken.
Met de ferry vanuit Kleppestø zijn we in 15 minuten midden in het centrum van Bergen.

We gebruiken vandaag een automatische route bepaling in Navionics.
Deze voert ons helemaal binnendoor door smalle doorgangen en slingerend tussen  eilandjes.
Een prachtige route en erg rustig te varen.

Hanneke aan het stuur

De zon brand erop en zelfs met alle ramen en luiken open is het warm aan boord.

Onderweg in het Bomlø fjord komen we Fredrik en Randi tegen met hun zeilboot de Amor III.
We stoppen even en kletsen even bij.
Tot volgend jaar.
Fredrik is havenmeester in Nørvevika en gaat een box voor ons regelen voor 2020.
We nemen afscheid en wensen elkaar een goede reis.

Tot aan de Sletta blijft het rustig, maar hier op zee neemt de wind toe en krijgen we golven op de kop.
Maar gauw alle ramen dicht dan anders wordt alles nat.

Om 18.45 uur arriveren we in Haugesund .
De kade ligt redelijk vol, maar helemaal aan het eind vinden we een mooie plaats.

De grote hangbrug bij Bomlø

Onderweg kom je dit soort mooie schepen tegen

Oude en nieuwe bakens

Stoere schipper toch?

Fredrik en Randi met hun Amor III

Zeebakens voor de Sletta

Vuurtoren bij de Sletta

De vuurtoren voor Haugesund